رضا بی شتاب باور مکن مرگِ مرا

رضا بی شتاب

باور مکن مرگِ مرا

برای سالگردِ ستارۀ آسمانِ دلِ ایرانیان:مهسا امینی

از زندگی با تو سخن؛بسیار گفتم ای نگار

باور مکن مرگِ مرا؛همراهِ من ای روزگار

آغازِ بی پایان شدم؛جانم شکوفا چون بهار

باغِ دلم سرشارِ عشق؛چون گُل به راهِ انتظار

شبها به جانِ کوچه ها؛عصیانِ سرخم بیقرار

آغوشِ روشن آشِنا؛جوشنده همچون جویبار

باور مکن مرگِ مرا؛هان کهکشان اینک برآ

شیدا چو باران شو بیا؛دریا کُن این صحرای ما

رقصِ من وُ آوازِ من؛باران بیا اینجا ببار

دستِ من وُ دستِ شما؛پیوندِ ما شد اقتدار

آن سینه ریزِ آسمان؛پاشیده شب بر این دیار

بر خاک ما روییده ایم؛با دانه های بی شمار

قلبش تپنده انقلاب؛سَرزنده جوشان آبشار

بر برگِ گل شبنم شدم؛در سینۀ عاشق هوار

باور مکن مرگِ مرا؛باید صدا باشی صدا

ما اختران خنیاگریم؛دریای پُر شور وُ نوا

می بینمت در آینه؛آیینه دار ای هوشیار

ای واپسین سروِ جهان؛یارت اسیر وُ زار وُ خوار

اینک مُهیّا راهِ ما؛یاران هزاران در هزار

ویرانه کُن دیوار وُ در؛حبس وُ مترسکهای هار

با شعله های خشمِ خویش؛باید بسوزانی حصار

فریادِ تو دلدارِ من؛خورشیدِ شبهای قرار

باور مکن مرگِ مرا؛ماه آمد اینک رهنما

ما آن درختِ خانه ایم؛با ریشه هایش جانفزا

نقش وُ نشانِ عاشقان؛جانِ من وُ جانِ تو یار

آیینۀ دلهای ما؛پاک وُ بزرگ وُ بی غبار

باور مکن مرگِ مرا؛ای هَمنَوَرد ای آشنا

باور مکن مرگِ مرا؛موجیم وُ دریایِ ندا

پنجشنبه ۹ شهریورماه ۱۴۰۲///۳۱ اوت ۲۰۲۳