کافیه جلیلیان نخل سر بریده

۱۱/۰۶/۱۴۰۲۱۱/۰۶/۱۴۰۲ Asad

کافیه جلیلیان

نخل سر بریده

سرو بلند مغرور، ای رهبان

درخواب سبزت که گذر کرده؟

با خون سرخت، چه حکایتی است؟

معصوم آواره

آهوی غریب دشستان

نخل سر بریده آبادان

کودک پاپتی شط

در کوچه های ایام، بعد از هزار سال

نقش کلام زندگی ات

خاشاک را ازجنگل شب خواهد شست

Share on Facebook

تبعیدی فقط آن کس نیست که از زادبوم خویش تارانده شده باشد. تبعیدی می‌تواند از زبان، فرهنگ و هویتِ خویش نیز تبعید گردد. آن‌کس که شعر، داستان، هنر، فکر و اندیشه‌اش در کشور خودی امکان چاپ و نشر نداشته باشد، نیز تبعیدی است. این نشریه می‌کوشد تا زبان تبعیدیان باشد. تبعید را نه به مرزهای جغرافیایی، و تعریف کلاسیک آن، بل‌که در انطباق با جهان معاصر می‌شناسد.

این نشریه که فعلاً به شکل فصلنامه منتشر می‌گردد، گِرد فرهنگ و ادبیات تبعید سامان می‌یابد. می‌کوشد در همین عرصه هر شماره را به موضوعی ویژه اختصاص دهد. مسئولیتِ هر شماره از نشریه و یا حداقل بخش ویژه آن را سردبیری میهمان بر عهده خواهد گرفت. تلاش بر این است که صداهای گوناگون فرهنگ و ادبیات تبعید در نشریه حضور داشته باشند، چه در قامت سردبیران میهمان، چه در قامت نویسندگانی که به همکاری دعوت می‌شوند.

ویراستار هر نوشته نویسنده آن است.