دو شعر از منوچهر دوستی
دو شعر از منوچهر دوستی
سرنادا – مای ۲۰۲۳
برایت عاشقانه می نویسم
با فراخوان نت های مهربان
نخواب!
کنار پنجره زندگی بمان
دست هایم به تو نمی رسد
موهایت را شلال کن!
باید مرا از عمق تنهایی بیرون بیاوری!
بگذار موهایت بلند شوند
تا حلقه های شان گیره رهایی ام باشند!
عمق تنهایی
باریدن خشکی ست
به ریشه روزهای سبز.
بوی خیس حضورت را بفرست
تا شهربازی ات چشم هایم را به گردش در آورند!
ساکت از خواب هایم عبور نکن
به واژه ها آب برسان
تا سرم در تنور زندگی گرم شود!
تا بوته های خشک دوری را به دمشان بسپارم!
………………………………
خار تنهایی – مای ۲۰۲۳
درد را می توان پنهان کرد
اشگ را نه!
خورشید می تواند برود
خاطره اما نه!
شهر را می توانی پشت سر بگذاری
عشق را نه!
همیشه چیزی در تو
پیشاپیش تو
گام برمیدارد!
خار هولناک تنهایی
از قلب تو می گذرد
از سهم خود نه!
بهنقل از “آوای تبعید” شماره ۳۴
