داستان

علی حسینی؛ شهر آشوب   امسال از همان اول سال پریشانى غریبى در شهر آرام و کوچک ما در حال

محمّد مَرابِط (نویسندۀ مراکشی) دو رفیق زیرِ باران (از مجموعه داستانِ «بَنگی‌ها») ترجمۀ ناصر زراعتی   فَرید و منصور دو

ادوارد لویی؛ “چه کسی پدرم را کشت” “چه کسی پدرم را کشت”، داستان مردی سرسخت است – داستان پسر کوچکی

ناصر زراعتی؛ زخم‌نامه یا صد زخم به احترامِ صادق هدایت که چند دهه پیش، «بوفِ کور»ش را چنین آغاز کرد:

کیامرث باغبانی؛ آشور، مِمِت، آشور صدای آژیر بلند شد. میان خیابان ایستاد. آسمان را پایید. دید که هواپیما دور و

مسعود کدخدایی؛ پروستات بابام هر چی می‌کشم، از تخمای بابام می‌کشم. اون از اینکه تخم ما رو انداخت تو این

رعنا سلیمانی؛ رحیم‌زاده و شهین (فصلی از رمان یک روز با هفتصدهزارسالگان) سه بعدازظهر پیرمرد عصاقورت‌داده با اوقات‌تلخی جلوی در

خورشید رشاد؛ عطر عیسا همه‌مان فکر می‌کردیم که عیسا بالاخره رفته است. تا جمعه طرف‌های ظهرکه داشتم در بالکن سیگاری

رضا بی شتاب؛ زنی زیرِ باران برای:«دنیا فرهادی»دانشجوی ۲۲ ساله که پیکر گمشده اش در رودخانۀ کارون پیدا شد و«آیدا

رضا باقری؛ «خودنویس!»  درون سوراخ تاریک، ساعت ها دور و برش را نگاه کرد، جز شب چیزی نبود، شب ترسناک،