جبران خلیل جبران ترس

جبران خلیل جبران

ترس

برگردان به فارسی: فواد روستائی

 

 

گویند رود پیش از گام‌گذاشتن در دریا

از ترس‌ بر خود می‌لرزد.

نگاهی به پشتِ سر انداخته و راهی را که ییموده مرور می‌کند:

از قلّه‌های کوه‌ها،

از جاده‌ی دور و دراز و پر پیچ‌وخمی

که جنگل‌ها و دهکده‌ها را درنوردیده‌است.

پیشِ رو:

اقیانوسی ناپیداکرانه،

اقیانوسی که گام‌گذاشتن در آن

آشکارا

چیزی جز جاودانه ناپدیدشدن نیست.

لیک راهِ دیگری نیز در پیش نیست.

نه رود را توانِ بازگشتن‌است.

نه هیچ‌کسِ دیگر را.

بازگشت در زندگی ناشدنی است.

رود نیازمند خطرپذیری

و دل به ‌دریا زدن است

چرا که تنها در آن صورت است که ترس ناپدید خواهدشد،

چرا که در آن لحظه است که رود درمی‌یابد

این دل به دریا زدن

نه ناپدید‌شدن در اقیانوس

بَل اقیانوس شدن است.