محمود معتقدی؛ بر آستانه بیستمین سالگرد خاموشی احمد شاملو
محمود معتقدی
بر آستانه ی بیستمین سالگرد خاموشی احمد شاملو
زاد مرگ تو و/ ضیافت سبزی/ برابرت !
چند ان که به سوگواره لبخندی !
بر سفره واژه ها و
به میزبانی قصه ای زلال
تلخ ، میهنی به حسرت آزادی اش
هزارصنوبر خندان و
هزار شمایل خاموش
زنگاری ست
عصرهای وطن عاشق و
خیابانی در آوازهای خاطره ات !
جزیره ای بر آستانه ی باد و
بغض خلایقی که به آسیاب تو می ریزد
گلوی سرخ کهنسالی !
مگر مسافری به هراس تو برخیزد
ا ندوه هزاره ای ، شبیه شعله های قبیله اش
بر خاکستر نردبانت چه می رود ؟
خا ک مرا و ، سوگند ترا !
