ابراهیم محجوبی؛ از اینجا، از آنجا، از همه جا
==============
در بیشتر فرهنگ‌ها و زبان‌ها، استفاده از واژه “گُه” برای بیان احساس نفرت و انزجار از چیزی یا کسی، بسیاررایج است. دایره کاربرد این واژه اما چنان گسترش یافته که در تداول روزمره، به‌جا و نا‌بجا برای هر وضعیت نامناسب و نامطلوب ویا غیردلخواه، برزبان‌ها جاری می‌شود.
“هانس ماگنوس اِنزنسبرگر” (H.M.Enzensberger )، شاعر و نویسنده نام‌آشنای آلمانی، درباره واژه “گُه” که وردِ زبان‌هاست –در زبان آلمانی Scheiße نام دارد- شعری سروده که شنیدنی، خواندنی و اندیشیدنی است:
گُه
——-
“مدام می‌شنوم که
همه چیز تقصیر آن است.
ببینید، چه نرم وفروتن
درمیان ما جاری می‌شود!
آخر چرا
نام نیکش را آلوده می‌کنیم،
و آن را
به رئیس جمهور آمریکا،
به پاسبان‌ها، به جنگ،
ویا به کاپیتالیسم نثار می‌کنیم؟
وه چه گذرا است خود آن
و چه ماندگار است
آنچه ما آنرا نثارش می‌کنیم!
آن را که هیچ ادعایی ندارد،
بر زبان می‌رانیم و منظورمان
استثمارگر است.
آن را به بیان آورده‌ایم
و حال می‌خواهیم که همو، خشم ما را هم بیان کند؟
مگر آن ما را سبکبال نمی‌کند؟
این ماده نرم و بی‌دفاع
که در میان همه آفریده‌های بشر
ازهمه صلح‌جوتر است.
آخر آن،
چه بدی به ما کرده است؟”
