رشید مشیری: بلوطستان

بلوطستان
….. ………………………………..
سفر کردی برشانه های ازدحام عشق.
گذشتی از مسیر رویا های بلند،
وجاده ای برفی با هزاران جای پا.
ارمیدی در آن زمین نمناک.
طولانی نیست اما تنهائیت،
خواهی زیست در دنیای یادها’
خاک نیز می‌شناسد عاشقانش’
وخواهد سپرد ترا’
به ریشه بلوط های پیر’
که بخزند سویت.
بنوشند نیروی زایش از تو.
زند جوانه عطر ارزوهایت.
بچرخد در زمان سوار بر نور.
تاشوی جاودانه در آغوش روشنایی.
در بذر بلوط.
……………………..
رشید مشیری
۱۴۰۱/۱۰/۸