داریوش فاخری دربدر همیشگی در دین‌سالاری مسلمانان شیعه

داریوش فاخری

دربدر همیشگی در دین‌سالاری مسلمانان شیعه

 

 

تا دهه ۱۹۶۰ تقریباً یک میلیون یهودی در ایران و سایرکشورهای عربی زندگی می کردند که بیش از هزار سال قبل از ظهور اسلام به منطقه آمده بودند.

در طی ۲۰ سال پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ، ۸۵۰،۰۰۰  یهودی مجبور به ترک خانه های خود در مصر، لبنان، سوریه، عراق، یمن، لیبی، مراکش و چندین کشور عربی دیگر شدند.

نمونه این روند کاهش دهی باورمندان مذاهب دیگر ، عملی سیستماتیک و از پیش برنامه ریزی شده ایست که نمونه های آنرا میتوان در طول تاریخ تا امروز و در کشورهایی با اکثریت مردم مسیحی ، مسلمان و بودایی مشاهده کرد.

نشان پدر

وقایع تصفیه نژادی و فرهنگی بیرحمانه اقلیتهای ایرانی توسط حکام و متشرعین اسلامی شیعه را میتوان در سفرنامه های گوناگونی چون پیترو دلاواله برگردان: دکتر شجاع الدین شفا، جها نگردی سوئدی به‌نام “اتر” ، “ژان شاردن” و برخی تاریخ نویسان ایرانی خواند.

زرتشتیان 

بنابه گفته کنت آرتور دو گوبینو خاورشناس ، تاریخ‌نگار، پژوهشگر و سفیر فرانسه در ایران در کتاب سه سال در ایران ، زرتشتیان  که در دوران صفویان شامل ۳۰۰،۰۰۰ خانوار که به طور تخمینی حدود بیش از یک میلیون بودند در زمان سلطنت ناصرالدین شاه در تمام مملکت ایران بیش از ۸،۰۰۰ زرتشتی یافت نمیشد.

 

یهودیان 

بنابه گفته همین تاریخ نگار جمعیت ۸۰۰،۰۰۰ نفره آنان ۱۰ % جمعیت برآورده شده کل ایرانیان (بین ۵ تا ۸ میلیون) در عصر صفوی بوده است. جمعیتی که اگر مانده بود، امروز به چندین میلیون نفر بالغ شد، در دوره پهلوی به ۹۰،۰۰۰ نفر  و در دوره جمهوری اسلامی به حدود زیر  ۱۰،۰۰۰ نفر رسیده است.

ارامنه

کشتن وحشیانه و کوچ اجباری ارامنه توسط دولت و مذهبیون فاشیست شیعه چنان بود که ۳۰۰،۰۰ نفری که به دستور شاه عباس، این شاه روان پریش ، تغییر اسکان اجباری داده شدند ، “کنار جاده ها رها می شدند تا بمیرند ، زنده ها مجبور می شوند پیکر مردگان را بخوردند تا زنده بمانند”.

تنها ۳،۰۰۰ نفر از ۱۵،۰۰۰ نفری که به جلفا گسیل شده بودند به آنجا رسیدند .

آشوریها 

از جمعیت ۲۰۰،۰۰۰ نفره آنان در اوایل قرن نوزدهم ،  تنها ۱۰% در ایرانند.

سنیان  

قتل عام ، شکنجه های دلخراش و مهاجرتهای اجباری، تجاوز شاه  و ملازمانش به پسران بزرگان سنی ، تبدیل سوزاندن استخوان‌های پیشوای مذهبی سنیان و دفن سگی در آرامگاهش , بنای یک مستراح بر آن و پرداخت ۲۵ دینار تبریزی بابت حق القدم  به هر کس که در آنجا قضای حاجت آنجا  کند، در آتش انداختن هر کس که شهادت  نمی‌گفت که به این خاطر تمام مردم از ترس مرگ شیعه میشدند. زنده سوزاندن پسر جهانگیر میرزا در آتش و کباب کردن و خوردن گوشت او،  به دستور شاه گوشت متعفن با خاک و خون آغشته کسانی که شاه دشمن اعلام  کرده بود را از یکدیگر ربوده و خوردن، دریدن شکم زنان آبستن با جنین‌هایشان توسط قزل‌باشان، غمنامه دردناک و ممتدی‌ست .

 

 

بهاییان

گزارش‌های کتبی که شاهدان عینی اروپائی از دوره قاجار بجا گذاشته‌اند، روایت می‌کند که چگونه پیروان باب را با آهن گداخته داغ ، سنگسار یا با توپ دو نیم می‌کردند یا به عنوان هدف برای تمرین استفاده می‌نمودند، جمجمه‌هایشان را می‌شکسته و وارونه از درختان آویزان می‌کردند. دندان‌هایشان را از ریشه بیرون می‌کشیدند، چشمهایشان را از حدقه درمی‌آوردند و آن‌ها را مجبور می‌کردند تکه‌های بریده شدهٔ بدن خودشان را بخورند. شمع‌های روشن در بدنشان فرومی‌کردند، پوست کف پای آن‌ها را می‌کندند و در روغن داغ فرو می کردند، پاهایشان را نعل می‌زدند .

بهایی ستیزی و بهائی آزاری تحت عنوان از بین بردن دشمنان دین , جزو سیاست رسمی حکومت اسلامی فعلی ایران است که شامل اعدام , فشارها و مضایق اقتصادی و اجتماعی از جمله,

مرده آزاری و نبش قبر قربانیان ,

توقیف و تخریب مکان‌های دینی و تاریخی ,

مصادره و ویران کردن خانه‌ها و قبرستان‌های بهائیان,

اخراج از دانشگاه و مدرسه ,

محدودیت‌های شغلی و اقتصادی ,

شرایط سخت‌تر در زندانها و

رانده شدن از خانه و شهرشان میباشد .

فتواهای آقای روح‌الله خمینی و آقای علی خامنه‌ای این طایفه را ضاله، کافر و نجس می شمارند که باید از معامله با آن‌ها اجتناب شود.

دیگر فقها نیز هر گونه ازدواج و معاشرت و معامله با آن‌ها مطلقاً حرام می‌دانند.

 

سیاست ارعاب؛ جاده دو طرفه

طبق یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۴ میلادی به سفارش اتحادیه ضد افترا (اِی دی . اِل )، یک سازمان بین المللی که با یهودستیزی مبارزه می کند، دیدگاه منفی نسبت به یهودیان در ایران (%۵۶)در برابر %۶۹ در ترکیه تا %۹۳ در سرزمین های فلسطین ، کمترین یهودی ستیزی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا را نشان میداد.

یهودیان نیز به پاس هزاران سال همنوایی با بینوایی ها، حرمت کوروش و کوروشیان ایران (چون عبدالحسین سرداری، دیپلمات مسلمان ایرانی مسئول دفتر کنسولی ایران در پاریس که در دوران جنگ جهانی دوم جان یهودیان ایرانی در اروپا را نجات داد و به شیندلر ایرانی معروف شد)، نامهای ایرانی به فرزندان و فامیل خود گذاشته ، پاسدار فرهنگ زبان ، فرهنگ موسیقی، هنر ایران ، حتی در دوران پس از انقلاب در امریکا ، اروپا و اسرائیل بوده اند.

 

بیرون دایره

تلاش برای کاهش و پایان دادن همیشگی به جامعه ۲۵۰۰ ساله یهودی در ایران که دارای  آثار و زیارتگاه های تاریخی یهودیان جهان چون، سارا بَت آشر در اصفهان، حبقوق نبی در تویسرکان و استر و مردخای در همدان و  آرامگاه دانیال نبی در شهر شوش هستند ، با بوجود آوردن فضای رعب و وحشت، اعدام های بی دلیل و اجرای مجموعه ای از قوانین تبعیض آمیز توسط  حکومت ضد بشری این رژیم صورت گرفت.

برای تحقق بخشیدن به رویای باز این رژیم که پایان دادن به جایی که هیتلر رها کرد، در داخل و خارج از ایران بود، رژیم یهودیان را از زندگی اجتماعی و مقامات دولتی، هنری، سیاسی، ارتشی و با ایجاد موانع پذیرش و تدریس در دانشگاه ها از مطالعات و پژوهش‌های آکادمیک سانسور کرد.

نوع مدرن سانسور آنگونه که پروفسور یووال نوح هَراری توصیف میکند بکار برده شد که دیگر نه با پنهان کردن اطلاعات از مردم بلکه توسط هجوم حجم عظیمی از اطلاعات غلط، اطلاعات نامربوط، ویدیوهای خنده دار کار می کند، تا زمانی که قوه تمرکز و تشخیص از پای بیفتد.

رژیم دست به غیر انسان نشان دادن آنان در رسانه ها و فیلمهای سینمایی (سُرب کیمیایی، مدار صفر درجه و بسیاری دیگر) زد و در راستای کشتن احساس شهروندی و ایجاد غربت بین آنان و دیگر شهروندان کوشید.

همزمان رسانه‌های تندرو، ناشران و سازمان‌های تبلیغاتی، مطالب ضدیهودی – کتاب‌ها، مقالات، فیلم‌های به اصطلاح مستند- را منتشر کرده و تا تشکیل مسابقه جهانی کاریکاتور در باره بزرگترین فاجعه در تاریخ بشریت ادامه می‌دهند.  یهودیان را مقصر مشکلات جهان معرفی کرده، تئوری های توطئه ضد یهودی را تبلیغ، داستان های کاملاً ساختگی درباره فعالیت های جامعه یهودی در طول تاریخ معاصر ایران ارائه می دهندکه در آن رهبران مسلمان ایرانی مخالف خود را متهم به یهودی بودن در لباس مسلمانی و از آن راه، توطئه و خیانت میکنند.

در برنامه های صدا و سیما ، ولی نقی‌پور فر، روحانی و استاد دانشگاه تهران، درباره استفاده از جن در زندگی عمومی در جواب مجری سری تکان می دهد، و میگوید  «یهودی در جادوگری بسیار تمرین می کند. در حقیقت بیشتر ساحران یهودی هستند.»

در دوران شیوع بیماری کواد ، آقای خامنه ای در مورد جنیان و یهودیان صحبت میکند و در ۲۲ مارس۲۰۲۰ – وب سایت ایشان میگوید: ”شکی نیست که یهودیان و به خصوص صهیونیست ها قبلاً سابقه طولانی در امور ماوراء طبیعی و اموری مانند رابطه با شیطان و جنیان داشته اند و سازمان های جاسوسی اسرائیل نیز بدون شک از این موارد استفاده میکند!!!».

 

در امان نیستید

در ۱۵ می ۱۹۹۹ ، رئیس قوه قضائیه فارس مغازه‌داران، قصابان، معلمان و رهبران مذهبی یهودی را زندانی و متهم به عکاسی از مناظر نظامی و انتقال اطلاعات نظامی و صنعتی ایران به اسرائیل و جاسوسی برای عراق متهم نمود!!!.

و به امید تکرار واقعه تاریخی همسانی در قرن چهاردهم در جنوب فرانسه و اسپانیا آنها را همچنین متهم کرد که  از طریق اخلال در نظام پزشکی فارس و آلوده کردن آب شهر برای اختلاف افکنی برنامه ریزی می کنند. ( ۱ )

 

خرابی و مصادره میراث ها

مدرسه آلیانس اصفهان که در سال ۱۹۰۱ تأسیس شده بود توسط مقامات جمهوری اسلامی که علاقه ای به حفاظت از این میراث ملی ندارند و   بدشان نمی آمد که این مکان به یک مجتمع تجاری تبدیل شود، تبدیل به خرابه ای متروک شد و  تنها یک خانواده یهودی در  این محله که قبل از انقلاب محل سکونت بسیاری از یهودیان اصفهانی بود باقی مانده است.

قبرستان یهودیان آبادان که قبل از انقلاب اسلامی در یکی از بهترین محله های آبادان قرار داشت را با لغو اجازه دفن یهودیان خالی از سکنه و از آن خود کردند. این عمل در مورد شهرستانهای دیگر نیز صورت گرفته است.

به کنیسه های یهودی در شیراز حمله شد و تورات آنجا را ربودند.

در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۱ میلادی ، ۲۵۰ دانشجوی بسیجی دانشگاه ابوعلی سینا برای انتقام از تهدیدات اسرائیل برای تجاوز به مسجد اقصی در اورشیلم (که نادرست بود) در شهر همدان در مقابل مقبره دو قدیس یهودی تجمع و تهدید به تخریب آن کردند.

 

زندان ، شکنجه ، اعدام

بسیاری از یهودیان ایرانی پس از انقلاب اسلامی، به کشورهای دیگر از جمله اسرائیل مهاجرت کردند. یهودیانی که در ایران زندگی می‌کنند، از دیدار با اعضای خانواده شان در اسرائیل و زیارت مکان‌های مقدس یهودیان در این کشور محروم هستند.

مجلس شورای اسلامی در آبان سال ۹۰ شمسی طرح تشدید مجازات سفر به اسرائیل را تصویب کرد. بر اساس این مصوبه، هر ایرانی که به اسرائیل سفر کند به حبس «از دو تا پنج سال» محکوم شده و «از سه تا پنج سال» نیز از داشتن گذرنامه محروم می‌شود.

ژیو وانگ، دانشجوی کارشناسی ارشد پرینستون،که با مؤسسه امریکن اینترپرایز همکاری میکرد و بین سال‌های۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ میلادی به ناحق توسط رژیم ایران زندانی شده بود، در مصاحبه ای با جروزالم پست اسراییل گفته بود که با یک یهودی ایرانی در زندان اوین تهران ملاقات کرده که دلیل زندانی شدنش اقامت او در اسرائیل بوده  است.

ماشاالله کهن یهودی زندانی ۶۵ ساله ایرانی ساکن یزد ، که به دلیل ملاقات با اعضای خانواده خود در اسرائیل بازداشت و پس از سه سال حبس ،در سال ۲۰۱۷  آزاد شد. وی که از آسیب شدید ناحیه مچ پا، ناراحتی گوارشی و همچنین کم‌سوئی چشم  به شدت رنج می‌برد، از خدمات پزشکی و حق اعزام به بیمارستان برای درمان دندانهای خود محروم و کتاب های مذهبی او توسط ماموران ضبط شده بود.

نورالله شمیان، شهروند یهودی حدودأ ۶۵ ساله پس از بازگشت ۶ ساله از اسرائیل توسط نیروهای امنیتی بازداشت و با بهانه هایی از جمله سفر به کشور اسرائیل و تبلیغ آئین کلیمیان به زندان اوین منتقل شد. نورالله شمیان پیش از آزادی؛ در بند ۴ سالن ۲ اتاق ۵ زندان اوین به سر برده بود.

در دیماه ۱۹۹۹ نیز  فرحناز کاهن نیز پس از مراجعت از کشور اسرائیل و بازگشت به ایران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.

در بحبوبه جنگ قدرت بین به اصطلاح اصلاح طلبان (خاتمی) و  تندروها از ژانویه ۱۹۹۹، مقامات ایرانی سیزده یهودی ایرانی را در شیراز دستگیر و به جاسوسی متهم کردند که تا ۵ سال در زندان بسر بردند.

به گفته نزدیکان متهمین، قاضی و دادستان زندانیان را تحت فشار قرار داد تا قاضی انقلابی پیشین را بعنوان وکیل بپذیرند. هشت نفر از سیزده یهودی که بشدت و ماه ها تحت شکنجه های فیزیکی و روانی بودند در تلویزیون ایران به دروغ به اتهام جاسوسی اعتراف کردند.

به دلیل عدم شفافیت و ترس از افکار عمومی جهانی جمهوری شیعه اسلامی ایران که اغلب موارد حبس یا اعدام پرونده های حساس را فاش نمی کند، نمیتوان در مورد تعداد جنایات این رژیم مطمئن بود.

از زمان انقلاب، دولت رسماً هفده یهودی ایرانی را اعدام کرده است .

طبق آمار سایت های ایرانی ، از سال ۱۹۷۹ ، حداقل ۱۴ یهودی توسط عوامل رژیم به قتل رسیده یا ترور شده اند. دو یهودی دیگر در حین بازداشت جان باخته اند و ۱۱ نفر دیگر رسما اعدام شده اند.

با اعدام هر یهودی توسط رژیم ایران، هزاران یهودی از کشور فرار کردند.

ادنا ثابت در بهمن ۱۳۶۰ در خانه تیمی سازمان پیکار بازداشت و زیر شکنجه شدید قرار گرفت و در  ۲۳ بهمن ۶۰ ، در سن ۲۷ سالگی در اوین تیرباران شد.

حبیب القانیان؛ رئیس انجمن کلیمیان ایران در پی محاکمه ای ۲۰ دقیقه ای به اتهامات واهی از جمله “جاسوس صهیونیست”و بدون حضور  وکیل مدافع و پس از شکنجه های بسیار،  توسط آقای صادق خلخالی و به دستور آقای خمینی و  در زمانی که انقلاب ۱۳۵۷ هنوز «اسلامی» نشده بود، اعدام  شد.

جورجی لاوی;  تاجر ثروتمند یهودی در سال ۱۹۷۹ زندانی و اعدام شد.

سیمون فرزامی; سردبیر روزنامه یهودی در سال۱۹۸۰  اعدام شد.

یوسف یادگار; هتل‌دار یهودی ثروتمند در تهران در سال ۱۹۸۰ اعدام شد.

فرج الله حکیمی; تاجر یهودی در تهران در سال ۱۳۵۹ اعدام شد.

منوچهر رخشانی; یهودی برای چند روز زندانی شد و به طرز مشکوکی طی دو روز پس از آزادی در سال ۱۹۸۵ درگذشت.

فرزین یزدان‌پور; در سال ۱۹۸۷ حین رانندگی در اتوبان شیراز-اصفهان توسط اعضای سپاه پاسداران ترور شد.

هدایت الله زنده‌دل; تاجر و مهندس عمران یهودی سال‌ها در تهران زندانی و سپس در سال ۱۳۷۷ اعدام شد.

حمید لمه; یک تاجر یهودی در سال ۱۹۹۸ به طور مشکوکی در داخل فروشگاه خود در تهران که از گردنش آویزان شده بود بدون هیچ نشانه ای از خودکشی پیدا شد.

سپهر بنیامین; مرد یهودی زندانی در تهران و در آبان ۱۳۷۸ به طرز مشکوکی در بازداشت درگذشت.

ناصر داوودپور; مرد یهودی در تهران توسط سپاه پاسداران ایران در سال ۱۹۹۹ ترور شد.

روح الله کدخدازاده; در ماه مه ۱۹۹۸ بدون اتهام عمومی یا تشریفات قانونی به دار آویخته شد.

فیض الله مخوباد; پیشوای ۷۸ ساله یهودی کنیسه یوسف‌آباد تهران که در سال ۱۹۹۹ بازداشت شده بود، پس از بیرون آوردن چشمانش و شکنجه بسیار اعدام شد.

آلبرت دانیال پور ؛ کارخانه‌دار ثروتمند در ۱۴ خرداد ۱۳۵۹  به اتهام دروغین همکاری با سیا و اطلاعات اسرائیل در همدان زندانی، شکنجه و اعدام شد.

اوایل شهریور ۱۳۶۰ ، منصور قدوشیم توسط اراذل و اوباش مسلح رژیم دستگیر و به اتهام واهی جاسوسی برای اسرائیل بدون وکیل مدافع در زندان نجف‌آباد در استان اصفهان زندانی و در ۳۰ شهریور۱۳۶۰  بعنوان مفسد فی‌الارض توسط جوخه تیراندازی اعدام و جنازه اش حتی به خانواده اش تحویل داده نشد.

ابراهیم بروخیم، در اوایل انقلاب، عوامل مسلح رژیم اسلامی، چشمانش را بسته  به زندان قصر تهران بردند و هتلش را تصرف کردند. صبح روز ۱۰ تیر ۱۳۵۹ در حیاط زندان اوین اعدام شد. به گفته یکی از دوستان، “آنها با شلیک یک گلوله در قلبش او را کشتند”.

مقامات حاضر به تحویل جسد او نشدند و اصرار داشتند که “کافر یهودی” باید در یک گور دسته‌جمعی در کنار سایر افرادی که در آن روز اعدام شده بودند دفن شود. سرانجام جسدش را در قبال پرداخت هزینه گلوله هایی که در اعدام وی صرف شده بود، تحویل دوستانش دادند تا در قبرستان یهودیان و با مراسم دینی دفن شود.  در بدن او نشانه‌هایی از هتک حرمت دیده می‌شد و آثار شکنجه با کابل های فولادی در پایین پایش نمایان بود.

زنی یهودی بنام نصرت گوئل ‌که در یک آرایشگاه زنانه کار میکرد. متاهل و ۴ فرزند داشت و در زمان دستگیری ۳ ماهه باردار بود که خلخالی  بدون هیچ مدرکی علیه این زن و تنها به استناد حرف یک پاسدار سپاه، او را اعدام کرد.

ابراهیم کهن; مرد یهودی در سال ۲۰۰۰ توسط سپاه پاسداران ایران در منزل خود در تهران اعدام شد.

طوبا نهداران; زن یهودی۵۷ ساله در دسامبر ۲۰۱۲ در محله یهودی‌نشین اصفهان در داخل خانه‌اش به طرز وحشیانه‌ای به قتل رسید. جسدش قطعه قطعه و اموال و خانه اش که حاضر به فروش آن نبود تصاحب شد.

کرامت فاخری سرش را در خانه اش در شیراز بریدند و اموالش را تصرف کردند.

زن و شوهری با نام فامیل اخلاقی در خانه شان در مقابل چشمان دو کودک خردسالشان در تهران با ضربه های چاقو به قتل رسیدند و هرگز قاتل یا قاتلینشان دستگیر نشدند.

در دسامبر ۲۰۱۲ میلادی، یک جوان ۲۳ ساله ایرانی به نام محمد، دوست خود، دانیال ۲۴ ساله را در آپارتمان دانیال در تهران با شلیک گلوله‌ای از پشت سر، از بین برد و اموال شخصی او را تصاحب کرد و مجازات نشد.

اسحاق لاهیجانی، معمار ثروتمند یهودی و توسعه دهنده املاک در تهران; ربوده شد، برای باج گیری توسط اراذل و اوباش رژیم ایران نگهداری و بعداً در بهار ۱۹۸۰ کشته شد.

بسیاری دیگر مفقود الاثرند و نشانی از آنان نیست. منجمله هشت نفر از حداقل ۱۱ مرد و نوجوان یهودی دیگر که در سال ۱۹۹۴ و ۱۹۹۷ در تلاش برای مهاجرت از ایران به اسرائیل ناپدید شدند.

 

تاریخ فعالیتهای سیاسی

موسی در تورات به یهودیان هشدار میدهد و یهودیان در دوران بیابانگردی تجربه میکنند که جنگی که از طرف خداوند مجاز نشده با شکست مواجه خواهد شد.

اما عدم حضور چشمگیر و مستقیم یهودیان در قیامهای حکومت بر انداز، با پیش درآمد و پس درآمدهای ناگزیر ویژه خود رو بروست.

 

پس از شورش “بار کوخبا” و درهم شکستن آن در نبرد پایانی بِی تار، یهودیان به بردگی فروخته و تبعید شدند . اورشلیم به شهری بت‌پرست تبدیل و یهودیان از زندگی در آنجا منع شدند. بعدها هادریان، امپراطور روم، نام کشور را از یهودیه به سوریه فلسطین تغییر داد، احکامی ضد دینی صادر کرد که یهودیان را از مطالعه تورات، برگزاری مراسم سبت، ختنه، دادگاه های یهودی، ملاقات در کنیسه‌ها و دیگر رفتارهای مناسکی منع می کرد و در نتیجه بسیاری از یهودیان تغییر دین دادند و بسیاری از حکیمان و عالمان دینی برجسته به شهادت رسیدند.

به دلیل امکان مجازات دسته جمعی یهودیان در قبال جرم یکنفر، نه تنها اینکه بزرگان یهود، هر گونه قیامی علیه دولتی که به آنان پناه داده را قدغن کرده، بلکه در طول عبادت همگانی شنبه ها در کنیسه برای مسئولین دولت دعا خوانده میشود.

در عوض یهودیان ترغیب شده اند که مسئول گسترش نام خداوند توسط اعمال نیک و فضیلتهای جهان‌گرای یهودیت باشند و دنیای بهتری را پس از خود جای بگذارند. برای همین در طول تاریخ میبینم، در هیچ کشوری که یهودیان بسر برده اند، علیرغم آنچه بر آنها گذشته، هرگز علیه دولت نشوریده، مملکت را به میل و خواست خود مجبور نکرده و انتقام نگرفته اند.

در راستای این هدف ، یهودیان به نسبت بالاتری از جمعیت خود در حدود دهه دوم قرن بیستم در بسیاری از جنبشهای انسانی و حق خواهی در امریکا، اروپا و دیگر نقاط جهان پیشاپیش و در کنار تظلم خواهان ایستاده و جنگیده اند.

آنان را همچنین در جنبشهای کمونیستی، در نقشهای تئوریسین، نویسنده، مترجم، ارتباطات و نشریات و غیره میبینم. در روسیه از ۷ نفر عضو اولین پولیت بورو بلشوویک (کمیتۀ اجرایی شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی) ۴ نفر یهودی بودند. بعلاوه بسیاری از مبلغین کُمینتِرن روسی و چینی یهودی را میبینیم که ایده های جهان‌گرا ی یهودیت را کوله بار خود در این سفر کرده بودند.

متاسفانه ، آنگونه که ژاک دوپن گفته بود که “انقلاب فرزندان خود را می بلعد”، علیرغم تعهد و ایمان عمیق به انقلاب و ایدئولوژی کمونیسم، یهودیان در صف اول حبس، تعبید های بلند مدت ، شکنجه و اعدام قرار گرفتند.

در روسیه و لهستان، بلشویسم یهودی را محکوم کردند. در چین به جاسوسان چینی برای بریتانیا متهم شدند. در جوامع راستگرا نیز یهودی-بلشویسم، یک برچسب ضد کمونیستی و یهودی ستیز شد که بر سینه آنان چسباندند. ( ۲ )

 

ایران

در ایران دوران رضا شاه، اسماعیل (شموئیل) حییم، روزنامه‌نگار و فعال یهودی که ریاست «انجمن کلیمیان تهران» و «انجمن بنی‌اسرائیل» (انجمن مرکزی بنی‌اسرائیل تهران) را بعهده داشت و در سال ۱۹۲۵ میلادی نماینده مجلس شد. در سال ۱۹۲۶ و در اواسط دوره‌ی نمایندگی‌اش در مجلس، به اتهام جاسوسی بر ضد شاه، بدون هیچ توضیحی دستگیر شد. مدت شش سال زندانی بود و تا هنگام اعدامش در سال ۱۹۳۱ هنوز خود را بی‌گناه می‌دانست.

پس از استعفای رضاشاه پهلوی در سال ۱۹۴۱ فرصت مشارکت سیاسی بیشتری به یهودیان، که از احزاب به شدت ملی‌گرا به علت نفوذ ایدئولوژیکِ نازی‌ها و فاشیست‌ها از خود رانده شده بودند، داد و آن‌ها را  به سوی جنبش‌های چپ‌گرایانه راند.

جوانان زن و مرد یهودی در «حزب توده» فعال بوده و در گردهمایی‌های زیرزمینی و تظاهرات شرکت داشتند. برخی از آن‌ها به دلیل اقدامات‌شان دستگیر و زندانی، و به دستور مراجع حکومتی شکنجه شدند.

روشنفکران ایرانی-یهودی هم در اقدامات ملی‌گرایانه مصدق و تلاش برای ملی کردن شرکت نفت ایران-انگلیس حمایت می‌کردند، هم نشست‌های صهیونیستی/یهودی سازمان می‌دادند و در برابر یهودستیزی مقاومت می‌کردند.

اما به سه دلیل عمده، روابط اقلیت یهودی و رفاقت میان چپ‌گراهای یهودی و مسلمان به تنفر و تیرگی گرایید.

اول، آنکه گروه‌های چپ‌گرای افراطی در اردوگاه‌های فلسطینی تربیت شده بودند و حضوری بارز در دانشگاهها داشتن.

دوم ، پیشرفت اقتصادی و اجتماعی یهودیان در دوران محمد رضا شاه.

سوم ، مناسبات دوستانه و علنی جامعه‌ی یهودی ایران و دولت ایران با اسرائیل .

علیرغم این همه ، در سال ۱۳۵۶ جامعۀ روشنفکران کلیمی ایران که پایه گذاران آن روشنفکران چپی و دانشجو بودند، این سازمان را در بحبوبه زمانى تظاهرات انقلاب شیعه اسلامی  تأسیس کرده و با سازمان‌های انقلابی دیگر همکاری کردند.

پس از آنکه رهبران مذهبی تهران ( یدیدیا شوفط وپسرش داوید شوفط) و رهبران سالمند و محافظه کار دست اندر کار این جامعه همراه با کارخانه‌داران و تجار از ایران فرار کردند ، اعضای جامعۀ روشنفکران به مقام رهبران انجمن یهودیان انتخاب شده و همچنین کمیسیون انقلابی برای امور کلیمیان را تأسیس کردند.

چند نفر از جامعۀ روشنفکران از جمله هارون (پرویز) یشایایی , دوست و شریک تجاری بیژن جَزَنی,  و عزیز دانش‌راد (که بعداً در مجلس خبرگان قانون اساسی حضور یافت) ، با چند نفر از رهبران مسلمان انقلاب در زندان‌های سیاسی شاه، از جمله با آیت الله سیدمحمود طالقانى همبند و در آنجا با هم آشنا شده بودند.

یهودیانی نیز مثل ادنا ثابت که در بالا نام بردم، عملاً در زد و خوردهای مسلحانه شرکت داشتند ، اما شمار دقیقی از آنها موجود نیست.

 

با زمزمه مار در گوش 

دلیل سرکوب سبعانه هر گروه دگراندیش توسط رژیم اسلامی شیعه ایران فرق میکند، اما در مورد یهودیان هدف این بود که چنان بدرقه شوند که خیال بازگشت به سرشان نزند.

برای تحقق این هدف , به باور من, آنتی سمیتیزمی که از نفرتی که با شیر و لالایی مادران و مادر بزرگان بیسواد، در فقدان بحث و تفحصی بی جانبه و تنها  از موعظه های دین‌گردانان و ادیبان مغرض قرون پیشین به نسل های بعدی سرایت کرده بود، دستمایه سود جویی غارتگران فکر و سرمایه شد.

فروپاشی باورهای تلقینی خودبزرگ‌بینی هزاران ساله به یمن ارتباطات فراگیر , مشاهده پیشرفت اقتصادی و بالندگی یهودیان دیگر ممالک در هر زمینه اجتماعی که دسترسی به آن ممکن بود، و ترقی سریع کشور نوپای اسرائیل نیز باعث شد که رژیم با وام گیری از اهداف اصلی بسیاری از پوگرومهای اروپا که برای فرار از پرداخت قروض به یهودیان و اخراج آنان با عَلَم نفرت دینی دست به مصادره اموال یهودیان میزدند، به غارت اموال  تمام کسانی که اعدام شده یا به قتل رسیده بودند و خانواده آنان زده و دست یاران را برای تصاحب خانه ها و اموال باقی فراریان باز بگذارد.

و بدین منوال یهودیان نیز دست در دست بیش از دو میلون هموطن خود ، با چشمان ناباور و گریان ، ایران را ترک کردند.

اما شکی ندارم که یهودی ایرانی چون دیگر هموطنان دور از مادر ایران مانند ققنوس که از خاکستر خود برمی خیزد، جامعه رو به انحطاط یهودی ایران خود را دوباره پر می کند و یکی از اجزای جدایی ناپذیر و سازنده تاریخ، فرهنگ و بافت اجتماعی ملت باقی می ماند.

پاینده ایران

______________

( ۱ ) در قرن چهاردهم، در جنوب فرانسه و اسپانیا تصور می‌شد که علم قبالا (عرفان یهود) حاوی عرفان و جادو است. از آنجا که قبالا در زمان طاعون شروع به ظهور کرد مسیحیان می ترسیدند که یهودیان چاه های آنها را با جادوی سیاه خود مسموم کرده باشند. شورش علیه یهودیان در سراسر اروپا آغاز شد و حاکمان دستور دستگیری یهودیان را صادر کردند و یهودیان تحت شکنجه قرار گرفتند تا به این اتهام پوچ اعتراف کنند. بسیاری ترک دین و یا میهن خود کردند.

( ۲ ) طبق این برداشت نامنصفانه و دروغ، یهودیان مبتکران انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ بر جنبش های کمونیستی در جهان تسلط داشته اند و با نظریه توطئه دولت اشغالگر صهیونیستی که در آن ادعا می شود یهودیان سیاست جهانی را کنترل می کنند، مرتبط است.